Kampereiland Helpt

Bezoekverslag Roemenië van 15 t/m 22 augustus 2019

Ons vertrekpunt was de Veenhof op Kamperveen, verzamelen om 4.15 uur. Met afgeladen auto’s gingen we richting het vliegveld van Dortmund, al werden we bij het vertrek verrast door 2 politieauto’s die blijkbaar door buurtbewoners “gealarmeerd” waren. Op een vreemd tijdstip 10 “vreemde” mensen bij de Veenhof, wat zouden die van plan zijn? Wel alert van de bewoners.

Het inchecken op de luchthaven verliep voorspoedig. Niemand had het maximaal toegestane gewicht voor de koffers overschreden. Om ongeveer 9.15 opgestegen en rond 12.30 uur geland op het vliegveld nabij Tirgu Mures. Dominee Janos Biros stond ons al op te wachten. Eerst nog even onze bus afgehaald en we konden richting ons pension Tiptop. Na de eerste rotonde wisten we al dat het nog wel even zou duren voor we daar onze kamers konden betrekken. File! Er waren 3 nationale feestdagen in Roemenië. Bijna iedereen vrij en onderweg naar…..elders.
Gelukkig waren er meerdere wegen die naar Tiptop leiden. Daar aangekomen: kamers verdelen, koffers uitpakken, even iets verfrissen en dan rustig eten. Even aftasten wat er allemaal op het menu zou staan. 
Vrijdagmorgen moesten we op tijd ontbijten want om 9.00 uur zouden we vertrekken richting Turda, alwaar we een oude zoutmijn zouden gaan bezoeken. Na bijna 2 uur rijden (over 80 km) was de zoutmijn in zicht. Tot onze schrik bleek het hier ontzettend druk, een gevolg van de nationale feestdagen. Er werd besloten om eerst een wandeling te maken in het prachtige natuurgebied in de omgeving van Turda en na de middag nogmaals te kijken bij de zoutmijn. 
Het was een natuurgebied van 324 ha. Je liep door een kloof die ongeveer 2900 m lang was, de wanden waren 300 m hoog. Beneden zag je de vissen zwemmen in het water. Niet iedereen is even ver de kloof in geweest maar iedereen liet weten dat het geweldig was.
Na enkele uren zijn we nogmaals richting de zoutmijn gereden. Er stond nog een enorme rij voor de ingang te wachten waarop er besloten werd om terug te rijden naar het pension en daar rustig aan te doen.





Zaterdag een bezoek gebracht aan Corund. Het is beroemd om haar aardewerk en keramiek. Heel veel winkeltjes langs de weg waar aardewerk en keramiek verkocht werd. Hier werden de eerste souvenirs gekocht. Heel bijzonder was wel dat een eigenaresse van zo’n winkeltje een poosje in Nederland gewoond had en er borden hingen met de volgende tekst:
Huiszegen.
Waar geloof is, is liefde. Waar liefde is, is vrede. Waar vrede is, is zegen. Waar zegen is , is God. Waar God is, is niks nodig.
De eigenaresse kende nog een passende “uitdrukking” over Nederlanders; kijken, kijken niet kopen.
Dat klopte helemaal. Aansluiten kregen we de mogelijkheid om te zwemmen in Lacul Ursu (berenmeer). Het is een zoutmeer (het zoutgehalte was iets lager dan in de Dode Zee) met een heerlijke temperatuur en goed voor diverse kwaaltjes.
Zondagmorgen naar Pacureni. Voor de Kerkdienst hebben we eerst bij de dominee in de tuin een kop koffie gedronken. De dominee zelf was nog druk met het voorbereiden van de dienst. De overdenking was naar aanleiding van het lezen van Genesis 18: 16 t/m 22. De dominee kwam goed uit z’n woorden alleen voor ons niet te volgen.  Alleen het laatste woord van het laatste vers wat we gezongen hebben heb ik verstaan, aldus een reisgenoot. Dat was het woord Hallelujah. Als groep hebben we Abba Vader gezongen, gevolgd door korte toespraak van onze zijde.





We hebben gegeten in de tuin van de dominee. Bijna het gehele dorp hielp hierbij. De wandeling door het dorp liet zien dat praktisch alle koeien uit het dorp verdwenen waren. De reden: Europese regelgeving. Iedereen had een paar koeien en een klein stukje land. Te weinig om aan de 2 gve/ha te voldoen. Ook het afleveren van de melk was een probleem. Kleine hoeveelheden moeten naar een verzamelpunt in een nabijgelegen dorp gebracht worden. De melk is niet koel te houden wat resulteert in slechte kwaliteit waar € 0,19 /ltr voor betaald wordt tegen een prijs van € 0,30 voor goede melk. Zijn er alternatieven? We hebben gekeken bij iemand die nu een paar tunnelkassen gezet had en nu chrysanten kweekt. Een andere manier: werken in het buitenland. Gebeurt volop. We zien het met de aanleg van de glasvezel bij ons. 
Alweer een dag voorbij. Maandagmorgen zijn we richting Sighisoara gereden. Een prachtig oud stadje (centrum dateert uit 1100). Een prachtige klokkentoren, oude stadsmuur, een oude kerk boven op een heuvel (met prachtig uitzicht over de stad. Ook hier volop winkeltjes met souvenirs. Er is veel over te vertellen maar eigenlijk moet je het zien. Er is nog even een kort bezoek afgelegd bij het weeshuis in Glodeni. We werden welkom geheten door de drijvende kracht van het tehuis.  Op de vraag wat het grootste probleem was kwam als antwoord: te kort aan personeel.
Met het transport, begin september, gaan er levensmiddelen en vele andere dagelijkse benodigdheden mee voor het tehuis.
Dinsdag 20 augustus. We gaan voor de herkansing; de zoutmijn bij Turda. Nu staan er geen lange rijen die allemaal de mijn in willen. De groep wordt even in gesplitst in traplopers en liftgangers.  Beneden zagen we elkaar weer. Je weet niet wat je ziet. Een “pretpark” op zo’n 120 mtr onder de grond. Uiteraard kun je geschiedenis van de mijn hier ook terug vinden. Bootjevaren op een ondergronds zoutmeer, reuzenrad, midgetgolf en nog veel meer. Indrukwekkend!

Later in de middag zijn we nog even op bezoek geweest bij de fam. Noordman. In 2006 zijn ze vanuit Wijthem naar Roemenië gegaan en een boerderij begonnen met 6 koeien. Bij een eerder bezoek , in 2012, liepen er 80 koeien. Van 110 in 2015 naar 160 anno 2019. Hun plannen voor de toekomst: Niet meer groeien maar nu optimaliseren. Er zijn nog wel een paar verbeterpunten te vinden. Er was een gebruikte melkrobot gekocht. Zelf installeren was een van de plannen.
Ze hebben veel vooruitgang geboekt. Maar je moet er wel wat voor over hebben. Sociaal gezien is er weinig te beleven. De ruimte is enorm in Roemenië maar het wordt steeds moeilijker om een bedrijf op te starten door o.a. regelgeving EU. Blijft de familie Noordman In het dorp Ludus wonen? De tijd zal het leren.
Net als op de andere avonden werd er  ’s avonds nog een spelletje gedaan, gelezen, gepuzzeld en gebreid. Er waren verschillende kadootjes meegenomen uit Nederland om bij de verschillende adressen achter te laten. Als dank voor ons bezoek, daar kregen we o.a. glunderende kinderogen voor terug.
Woensdag, de laatste dag van de reis in/door Roemenië. Het pension (Tiptop) waar we verbleven staat in de stad Tirgu Mures. We gaan richting centrum en een ieder mag z’n eigen weg gaan. Ook hier prachtige Kerken met glas in lood ramen. Een bezoek aan een museum over de cultuur van de stad was mogelijk. Kortom veel te zien. ’s Avonds gezellig met de dominee en zijn vrouw gegeten en al een klein beetje afscheid genomen.
Donderdag 22 augustus. We worden weer keurig afgeleverd op het vliegveld. De dominee wordt nogmaals hartelijk bedankt voor het begeleiden en rijden tijdens de reis. Om 13.15 uur stijgen we op.
 In Dortmund aangekomen, nogmaals koffers inladen en nog even terugrijden naar Kamperveen al waar een kleine delegatie ons welkom heet.
Nog even een bedankje voor de organisatie en de veilige kilometers door onze chauffeurs heen en terug en door Roemenië.
Het was een prachtige reis, bedankt allemaal!    





Groeten,
Kor Koers
 

---

Reisverslag hulpgoederen Roemenië 2019

We zijn op donderdag 5 sept met het vliegtuig vanuit Dortmund vertrokken naar Tirgu Mures. Dit jaar waren we met 3 personen: Wou & Ep en Emma, zuster van Wou. Zij hebben een goed lopende zaak in Tirgu Mures. 

Het transport was al op 4 september vertrokken voor de lange reis naar Pacureni. Dick Smit en Ab Kok waren dit jaar weer de chauffeurs die geheel belangeloos de goederen naar Roemenië hebben gebracht. Dick Smit is tevens de eigenaar van het transportbedrijf.  Hij heeft voor de truck van Scania gezorgd en  Ab Kok voor de huif van firma de Boer. Door deze vrijwilligers blijft het transport betaalbaar. Wel betaalt onze stichting alle verdere onkosten zoals brandstof, tolgelden ed. We zijn dankbaar dat Ab Kok en Dick Smit het transport voor onze stichting op zich willen nemen. Ook tijdens de terugreis zorgt de heer Smit voor een retourvracht zodat de kosten van de terugreis sterk gereduceerd worden.




Laden van de vrachtwagen bij de fam. Kloek

Op vrijdagmiddag kwam het transport veilig en wel aan in Pacureni.  Op zaterdagmorgen werden alle goederen uitgeladen. Met behulp van veel sterke mannen werden de goederen naar gescheiden ruimten gebracht: dames en herenkleding in de ruimte onder de pastorie. Idem voor de kinderkleding en schoenen. De allerhande artikelen naar de gerenoveerde garage tbv de bazaar en de meubels ed naar de grote schuur achter de pastorie.  

Ook wij hadden een goede vlucht en kwamen veilig aan in Tirgu Mures. Vrijdagmiddag hebben we de chauffeurs opgewacht in Pacureni.  Na een hartelijke ontvangst door dominee Biro Janos, zijn vrouw Agotá en anderen zijn we daarna naar het Pension Tip-Top vertrokken.



Aankomst vrachtwagen in Pacureni

Op zaterdagmiddag zijn we begonnen om de kasten, ledikantjes etc in elkaar te zetten: elk jaar weer een hele klus. Belangrijk is om de bedden, kasten, ledikantjes ed goed te voorzien van merktekens en wanneer mogelijk te bundelen.

Zondagmorgen zij we weer met ons vieren vertrokken naar Pacureni om de kerkdienst bij te wonen. De schriftlezing ging over Exodus 1-15 en de tekst van de preek over Exodus 10-11. De dominee had in het engels een uittreksel  van de preek gemaakt, zodat we toch de inhoud van de preek konden begrijpen. ’s Middags hebben we nog een kort uitstapje gemaakt naar een plek in de buurt. Na afloop van de dienst hebben we de hartelijke groeten over gebracht van de inwoners van Kamperveen en Kampereiland. Met name Peter en Neeltje vd Steege bedankt dat zij vele jaren hun schuur beschikbaar hebben gesteld voor de opslag van alle goederen. Ook de fam. Kloek bedankt die bereid zijn om een gedeelte van hun schuur beschikbaar te stellen voor opslag. Zonder een goede opslag van alle meubilair, kleding ed komt het voortbestaan van deze inzameling zeker in gevaar.  Fam. Kloek hierbij hartelijk bedankt.


 Verkoop meubelen

Op maandag morgen zijn we verder gegaan met het klaarzetten van de benodigde bedden, spiralen ed waarop de te verkopen kleding gelegd kan worden. Daarvoor zijn we eerst nog verder gegaan met het uitzoeken en in elkaar zetten van het meubilair.  De verkoop kreeg ’s morgens al snel een goed verloop. De verkoop van meubels ging prima en ‘s middags de verkoop van de kleding niet minder. De kleding zag er heel goed uit en was netjes verpakt en van goede kwaliteit. Ook de reacties van de kopers waren lovend.

Ook op dinsdag 10 september ging de verkoop van kleding en schoenen door. De verkoop van schoenen liep minder goed dan andere jaren, maar de goede schoenen vonden wel gretig aftrek. Op deze dag hebben we ook de nieuwe kleding van de outletwinkel uit de Geerstraat gedeeltelijk verkocht: kopers hiervoor meer dan genoeg . Ook de nieuwe sokken, panty’s ed van de heer Jaap Buter kwamen vlot aan de man. Jaap Buter,  hiervoor onze dank.


 Kerk in Pacureni

Op woensdag was het de dag om de bazaar artikelen uit te stallen, wat elk jaar weer een hele gebeurtenis  is. De pannen, serviesgoed en allerhande artikelen werden uitgelegd op de spiralen en op de grond: mooi om te zien. Daartussen werd ook weer wat nieuwe , 2^e hands kleding en schoenen uitgestald.  Ik had niet gedacht dat dit jaar de verkoop van matrassen zo goed zou verlopen, maar na 2 dagen was alles weer verkocht. Ook van de meubels was weinig meer over toen we op woensdagavond vertrokken vanuit Pacureni. Het mooie weer, zonder regen, heeft de verkoop goed gedaan. Nog niet alles was al in de verkoop geweest wat betreft de kleding, maar dominee Biro Janos zal hiervoor nog een keer een verkoop organiseren. De belangstelling van de inwoners van Pacureni, maar ook vanuit omliggende dorpen wordt steeds groter en bekender. De opbrengst was op woensdagavond al +/- 5300 euro. Dit bedrag is een goede aanvulling op de inkomsten van de kerk. Ook dit jaar zijn er weer werkzaamheden verricht aan de pastorie. De binnenzijde van de woning was er hard aan toe, alsmede de renovatie van de garage.

Kindertehuis
Ook dit jaar hebben we weer een bezoek gebracht aan het kindertehuis in Glodeni. Hier hebben we  kinderkleding en schoenen afgegeven aan de heer Adorjan Sebestyen, de nieuwe baas van het kindertehuis. Ook met de meegebrachte voedingsmiddelen en andere ingezamelde producten was men erg blij. Alle goederen werden met grote dank aanvaard.

Het weeshuis heeft momenteel problemen met de watervoorziening. Het water is soms sterk verontreinigd met carbol en sulfiet.  Verder onderzoek voor een oplossing hiervoor is noodzakelijk en hier is men nu mee bezig. Er moet een soort van zuiveringsinstallatie op het water komen, wat zeker mogelijk is volgens de hr. Adorjan.  Maar dit kost geld: de totale kosten zullen zeker 2000 euro bedragen.

Het kindertehuis zag er verder netjes en verzorgd uit. Momenteel zijn er 24 kinderen ondergebracht, voornamelijk weeskinderen. De kinderen zien er verzorgd en goed gekleed uit. Het speelterreintje met speeltoestel en andere toestellen moet een andere ondergrond krijgen:  netjes vlak gemaakt worden en voorzien worden van rubberen tegels. Iets om over na te denken. Men krijgt nu wel weer financiële ondersteuning van de overheid, maar het is erg krap: het personeel moet wel betaald worden.

Padureni
We hebben ook nog tijd gevonden om het dorp Padureni te bezoeken. Ook hier hebben we kleding, bazaarspullen en schoenen naar toe gebracht. In het korte bezoek vertelde dominee Csaba Balint dat de werkzaamheden aan de aula gestadig doorgaan. De werkzaamheden worden ook hier door vrijwilligers gedaan. Het verbeteren of aanbrengen van een diepboring naar water, zoals in Pacureni, is nog uitgesteld. Oorzaak is dat er nog geen geld voor is.

De inwoners van Padureni, maar ook van Pacureni, zijn erg blij met de geleverde pootaardappelen en maiszaden. De opbrengst van de mais was goed, maar de opbrengst van pootaardappelen was minder. De aardappelen vielen wat klein uit. April en maart waren heel nat en daarna een droge periode: volgens de boeren was dit de oorzaak en kwam dit niet alleen in deze twee dorpen voor. Voor volgend jaar wil met graag ook weer planuitjes en meer pootaardappelen en maiszaad: werk aan de winkel voor Kor Koers.  Al met al was ds Balint dankbaar voor wat wij voor zijn dorp en de inwoners doen: hij bedankt alle goede gevers in Kamperveen en Kampereiland.

Het gaat minder goed met de heer Gabor Pal, die enkele jaren geleden een dwarslaesie heeft gehad. Zijn oude moeder is plotseling overleden en hij woon nu bij zijn zuster. Samen met de schoonmoeder van zijn zus verzorgen ze hem. Maar zijn gezondheid gaat achteruit.  Ds Biro Janos zal hem nog bezoeken, misschien kunnen wij nog iets voor hem betekenen.

Na het korte en drukke bezoek hebben we afscheid genomen van de vaste kern helpers en van ds Biro Janos en zijn vrouw bij een gezellig etentje in Tirgu Mures. Na een voorspoedige reis zijn we op donderdag 12 september veilig en wel en dankbaar weer thuis gekomen.

Groeten Ep en Wou Kragt